sonun başlangıcı, kime göre.??

şu anlamsız yaşam evresi içinde yaşanan olaylar nekadar da ani nekadar da acımasız geliyor insanoğluna oluyor ve bitiveriyor. bazen anlık bir olay darmadağın ediyor bütün dünyamızı. bu vurdumduymazca yaşamın sonunda takıldığınız noktalar belkide çıkmazlar oluyor. ve o çıkmazların bir tür sınav olduğunu anlamak belki çok geç oluyor ama anlıyor kişi. sonunda inanmayan, hiç inanmayacak olan bile sığınıyor o büyük güce.
nekadar da temiz başlıyoruz oysa yaşam denen o garip döngüye, kimi pamıklar içinde kimi bir papirüs üzerinde kimi de bir hastane odasında açıyor gözlerini, başlıyor sonra acımasız hayata göğüs germeye. belki oracıkta belki iki dakika belki iki saat belkide iki yıl sonra sönecek ışığı kim bilebilir ki bunu..
bir zamanlar kelebekler ile ilgili bir deneme yazmıştım; kelebek ve kozası vardı, kelebek tırtıl olarak açar gözlerini, sürünür yerlerde, bir gün kanatlanır uçar göklere doğru kapılır rüzgara sürüklenir uzaklara ve ışığı söner kapanır pencereleri enerjisi uçar gider ve son bulur kısacık hayatı.. hepimizin hayatı böyle değil midir, bir kozada doğarız, sonra kundaklanırız sürünürüz emekleriz koşarız farklı farklı renklere büründürür hayat bizi, yaşarız kimi dipte kimi yüzeyde kimi yüksek kimi daha yükseklerde. söner birgün ışığımız kapanır oyununun perdeleri, ve son. belki de bir başlangıç kim bilebilir ki bunu...